równinę sandrową
Encyklopedia PWN
woj. (od 1999) w środkowopółnocnej części Polski; graniczy z woj.: pomor. na północy, warmińsko-mazurskim i mazowieckim na wschodzie, łódzkim na południowym wschodzie oraz z wielkopol. na południu i zachodzie; utworzone z woj.: włocławskiego, części bydgoskiego i toruńskiego;
woj. (od 1999) w środkowowschodniej części Polski;
region fizycznogeogr., położony na południe i wschód od Morza Bałtyckiego, w Niemczech, Polsce, Rosji, na Litwie, Białorusi, Łotwie i w Estonii, podzielony na 2 podprowincje fizycznogeogr.: pojezierza Południowobałtyckie i Wschodniobałtyckie, których granicę wyznacza w przybliżeniu dolina Pasłęki w północno-wschodniej Polsce.
wysoczyzna morenowa w północnej części Niz. Północnopodlaskiej, między Kotliną Biebrzańską na północy i północnym zachodzie, Doliną Górnej Narwi na południu i południowym zachodzie oraz Wzgórzami Sokólskimi i doliną Świsłoczy na wschodzie;
